بورس تحت‌تاثیر وضعیت مبهم اقتصادی
سلمان نصیرزاده / کارشناس بازار سرمایه
نااطمینانی سرمایه‌گذاران از چشم‌انداز اقتصادی کشور در حالی است که بازار سرمایه به عنوان یکی از بازارهای دارایی بارها به دلیل سیاستگذاری‌های ناصحیح از ریل تعادلی خارج شده است. به طور کلی سیاستگذاران اقتصادی کشور، بخشی از پازل سیاستگذاری‌های اقتصادی را در بازار سرمایه به اجرا درمی‌‌‌آورند بخشی مهم و سرنوشت‌ساز که معمولا به دلیل اعمال تدابیر ناصحیح با تغییرات متعدد و مداوم همراه است. در سال‌های گذشته نیز بازارهای دارایی به‌خصوص بازار سرمایه به دلیل اعمال سیاست‌های ناهمگون و بعضا ضد و نقیض از سوی متولیان امر با نوعی ناامنی مواجه بوده است.
قاعدتا در چنین فضایی که سرمایه‌گذار با سیاست‌های خلق‌‌الساعه و حتی ۲۴ ساعته روبه‌رو است، برای واردکردن پول خود به بورس با ریسک‌های زیادی مواجه است.گرچه این وضعیت فضای اقتصاد کلان را در تمام ابعاد آن احاطه کرده اما سیاستگذار توقع حضور حداکثری سرمایه‌گذار در بازارهای دارایی به‌خصوص بازار سهام را دارد. به عنوان مثال تدابیر سیاستگذار در مورد محدودیت‌های دامنه نوسان بارها از سوی فعالان اقتصادی با گلایه مواجه شده است اما فارغ از اجرای چنین قوانینی که از پشتوانه کارشناسی برخوردارنیستند، حتی سیاستگذار در مورد زمان اجرا و دایره دربرگیرندگان آن نیز عاجز مانده است. به این ترتیب آن دسته از سرمایه‌گذارانی که قصد وارد کردن پول خود را به بورس دارند به دلیل اعمال برخی قوانین پر شبهه که یا کارشناسی نیستند یا سیاستگذار به کندی آن را اعمال می‌کند، از تصمیم خود منصرف می‌شوند که نتیجه آن کوچک و کوچک‌تر شدن بازارمذکور است.
این در حالی است که بازار سرمایه در ایران بازاری نوپا که دائم در تیررس تغییر و تحولات سیاستگذار باشد، نیست. در این بازار ابزارهای توسعه آن به وضوح مشخص است؛ اما دستکاری متولیان مربوطه و دخالت در‌سازوکار بازار در سال‌های گذشته از بازار سرمایه بازاری معیوب ساخته است. یکی از مباحثی که در خصوص سیاستگذاری‌های ناقص این بازار حاشیه‌ساز شده است عدم‌استقلال سازمان بورس و اوراق بهادار در سیاستگذاری‌های فنی بورس است.این مهم طی سال‌های قبل منجر به اعمال قوانین سرتاسر ضد و نقیض و سرمایه‌گریز شده است. در حالی که بورس‌های جهانی با استقلال کامل تصمیمات این بخش را زیر نظر دارند؛ اما در بورس ایران وضعیت متفاوتی را شاهد هستیم. به طوری که حتی دیده شده مسوولان بورسی برای اتخاذ تخصصی‌ترین تصمیمات این بخش با موانع و محدودیت‌های فراوانی دست به گریبانند.اما در چنین فضایی چگونه می‌توان بازاری پویا داشت؟
در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت راه‌حل کاملا مشخص است. برای اینکه بخواهیم بازار سرمایه‌ای توسعه محور داشته باشیم که در ادامه راه بتواند نقشی مناسب در چرخه اقتصاد کشور ایفا کند، نخستین گزینه ترسیم یک چشم‌انداز مشخص در بازه زمانی مشخص برای این بازار است که باید از طرف نهادهای سیاستگذار تعیین شود. در مرحله دوم رفع موانع و محدودیت‌های توسعه ابزارها از ارکان مهم برای رسیدن به یک بازار واقعی است. علاوه بر آن مشکلاتی که در مباحث کلان اقتصادی نیز وجود دارد باید به مرور مرتفع شود. هم اکنون یکی از نگرانی‌های درست سرمایه‌گذاران به نگاه دستوری و کنترل بازارهای دارایی است. از قیمت‌گذاری دستوری گرفته تا دستورالعمل‌های پرحاشیه که به نظر می‌رسد بازارهای دارایی به‌ویژه بازارسهام برای رسیدن به پویایی واقعی و جذب سرمایه‌گذار نیاز مبرمی به حل این مشکلات دارد.
برای ارائه نظر خود وارد حساب کاربری خود شوید
نظرات