دنیای اقتصاد : بازار فولاد طی روز گذشته افزایش ۲ تا ۱۰ درصدی قیمت را از سرگذراند تا نشان دهد التهابات در این بازار هنوز نیاز به واکاوی و تحلیلهای ریشهای قویتری دارد. هفتههای اخیر در بازار فولاد را باید جزو روزهای نوسانی بازار این کالا یاد کرد؛ روزهایی که تا قبل از تحرکات دوباره ارز راکد و بیتحرک بود. با این حال روز گذشته شاهد جهشهای بسیار شدید و بیسابقه در بازار محصولات فولادی بودیم. در این رابطه بازاریان آهن در گفتوگو با «دنیایاقتصاد» موضوع جدیدی را تحت عنوان «ترس فروشندگان از مواخذه» مطرح میکنند.
در واقع بازاریان عنوان میکنند که اگر مثلا خریدی را با نرخ ۳ هزار تومان انجام دادهایم و بعد از آن و با یک فاصله زمانی اقدام به فروش با نرخی بالاتر کنیم، تحت عنوان «اغتشاشگر» در بازار با ما برخورد شده و مورد مواخذه قرار میگیریم، پس تا تعیین تکلیف نشدن دقیق این روش فعلا اقدام به فروش نمیکنیم و همین دلیل باعث شده عرضه کاهش پیدا کرده و تقاضای غیرواقعی و سرمایهگذاری زیاد شود، به همین دلیل قیمتها افزایش پیدا کرد. عواملی همچون کاهش عرضه، رشد تقاضای غیرواقعی و نگاه سرمایهای به این بازار (نگاه واسطهگری و کسب سود) در روزهای اخیر را باید از عوامل اصلی رشد قیمتهای فولاد نام برد. در ادامه روند واسطهگری در بازار فولاد در حالی سیر روبه رشد به خود گرفته است که فعالان این بازار بر این باورند نگاه سرمایهای و به بیانی دیگر طمع سودگیری از این محصول باعث شده است که حجم زیادی از واسطهگران به این بازار وارد شوند. اما چگونه این روند رخ داد؟
در ماههای قبل ترس از دست دادن ارزش پول ملی باعث شد که تقاضا برای خرید دلار افزایش یابد و قیمت ارز افزایشی شود و به همین دلیل بعد از اشباع این بازار، تقاضا برای خرید کالاهایی که در دسترس نبود افزایش پیدا کرد که بازار آهنآلات یکی از این بازارها بود، در واقع سیر رو به رشد (هرچند تدریجی) نگاه سرمایهای به فولاد و آهنآلات باعث ایجاد لایههای جدیدی در این بازار شد که در سالهای قبل هم مشابه این روند را تجربه کرده بود. فعالان بازار آهن در گفتوگو با «دنیای اقتصاد» عنوان کردهاند که بحث صادرات (دریافت گواهی مبدا) در حالی مطرح میشود که این روند از طریق کانالهای متعدد به شیوههای دیگر و بدون دریافت گواهی مبدا به فروش میرسد و به واسطه یکسری رانت جدا از کارخانهها و توسط واسطهها در حال فروش است. در واقع این موضوع هم در بازار آهن مزید بر علت شد؛ دستکاری در بازار، عرضههای محدود، ابطال عرضه و تدوین قوانینی که از سوی دولت به این بازار تزریق میشود باعث تلاطم بازار شده است و در حال حاضر هم بهترین حربهای که دولت در این بازار در اختیار دارد، برداشتن قوانین اجباری برای عرضه است. یکی از فعالان بازار به «دنیای اقتصاد» گفت: قانونی در حال تدوین است که شمش تولیدی را فقط به کارخانهها بدهند. فشار بر عرضهکنندگان شمش مبنی بر اینکه باید حتما محصول را با قیمت مشخص به تولیدکننده بفروشند این سوال را ایجاد میکند که چه ضمانتی وجود دارد که این سود را تولیدکننده بخش خصوصی ببرد یا آیا راهی هست که حمایت از مصرفکننده واقعی صورت بگیرد؟ وی ادامه میدهد چرخه بازار فولاد کشور را معیوب میدانم، اگر اجازه دهیم این چرخه بهصورت آزادانه راه و مسیر خودش را پیدا کند و فارغ از قوانین تزریق شده حرکت کند شرایط معقولتری ایجاد خواهد شد. چنانچه طبق گفته بورس صرفا شرکتهای تولیدکننده دارای خط نورد و واحدهای تولیدی دارای پروانه بهرهبرداری مرتبط امکان خرید دارند.
به گفته این فعال بازار فولاد وقتی بازارهای طلا و دلار به حد اشباع رسیدند یک سرمایه سرگردان به بازار فولاد وارد شد، بهعنوان مثال بر اساس آمارها، در رینگ صنعتی بخش بسیار ناچیزی از عرضهها به دست کارخانهها و مصرفکنندهها رسیده و بخش بسیار بزرگی به واسطهها میرسد.در واقع رانت قابل توجهی در این میان ناپدید شده است و نظارتهای اشتباه و اعمال دستور در بازار فولاد این بازار را ملتهب کرده است. وی در ادامه پیشنهاد داد که تمام کارخانهها اقدام به عرضه در بورس کنند، وقتی تمام کارخانهها در بورس عرضه کنند مطمئنا قیمتها میشکند. عرضه کم باعث افزایش قیمت است، اگر همه بدانند که این کالای شمش مجددا به میلگرد تبدیل میشود و در رینگ صنعتی به فروش میرود، واسطهها از بازار فولاد خارج میشوند.
نظرات