هدف از تشکیل صندوق، جمعآوری سرمایه از سرمایهگذاران و تشکیل سبدی از داراییها و مدیریت این سبد است. موضوع فعالیت اصلی صندوق، سرمایهگذاری در اوراق بهادار (اوراق مشارکت، اوراق اجاره و اوراق بهادار رهنی و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت) و موضوع فعالیت فرعی آن مشارکت در تعهد پذیرهنویسی یا تعهد خرید اوراق بهادار است.
به گزارش پایگاه خبری بازار سرمایه(سنا)، واحدهای سرمایهگذاری صندوق به دو نوع عادی و ممتاز تقسیم میشود. دارنده واحدهای سرمایهگذاری ممتاز، دارای حق رأی است و میتواند در مجمع صندوق، از حق رأی خود استفاده کند. دارندگان واحدهای سرمایهگذاری ممتاز نمیتوانند با درخواست ابطال واحدهای سرمایهگذاری خود، سهم خود را از داراییهای صندوق مطالبه کنند، ولی میتوانند واحدهای سرمایهگذاری ممتاز خود را به دیگران واگذار کنند.
دارنده واحدهای سرمایهگذاری عادی دارای حق رأی نیست و نمیتواند در مجامع صندوق شرکت کند، بلکه میتواند مطابق اساسنامه درخواست ابطال واحدهای سرمایهگذاری را ارائه دهد و سهم خود را از داراییهای صندوق پس از کسر بدهیها و سایر هزینهها (معادل ارزش خالص روز واحدهای سرمایهگذاری خود پس از کسر کارمزد ابطال) دریافت کند.
سرمایه گذاری در این صندوق، بدون ریسک نیست. هرچند تمهیدات لازم به عمل آمده است تا سرمایهگذاری در صندوق سودآور باشد، ولی احتمال وقوع زیان در سرمایهگذاریهای صندوق همواره وجود دارد.
برخی از ریسک های سرمایه گذاری در صندوق عبارتند از
ریسک کاهش ارزش داراییهای صندوق
ریسک نکول اوراق بهادار با درآمد ثابت
ریسک نوسان بازده بدون ریسک
ریسک نقدشوندگی واحدهای ابطالشده (در صورت عدم ضامن نقدشوندگی)
هزینههای سرمایهگذاری در صندوق به دو بخش تقسیم میشود. بخشی از این هزینهها از محل داراییهای صندوق پرداخت میشود (هزینه های طرح دعاوی به نفع صندوق یا علیه ارکان صندوق، تأسیس و تشکیل مجامع صندوق، کارمزد معاملات، هزینه سود تسهیلات بانکی، هزینه نگهداری اوراق بهادار بینام صندوق یا هزینه نقلوانتقال وجوه صندوق و ... ) و بدین علت، ارزش خالص داراییهای صندوق کاهش مییابد. بخش دیگر از این هزینهها (کارمزد صدور و ابطال)، مستقیماً از سرمایهگذار اخذ میشود.بر اساس قوانین سازمان بورس و اوراق بهادار بخش عمده منابع مالی موجود در این صندوق ها در سپرده های بانکی استفاده می شود و بخش کمتری از منابع صرف خرید سهام شرکت ها ، حق تقدم ها و اوراق مشارکت پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار می شود.
ارکان صندوق ها: مجمع، مدیر، متولی، ضامن نقدشوندگی، مدیر ثبت و حسابرس صندوق است که هر کدام به شرح زیر معرفی میشود.
مجمع صندوق :
مجمع صندوق از اجتماع دارندگان واحدهای سرمایهگذاری ممتاز تشکیل میشود و تشریفات دعوت، تشکیل و تصمیمگیری آن در اساسنامه قید شده است. مجمع صندوق میتواند اساسنامه، امیدنامه، مدیر، متولی، ضامن نقدشوندگی، مدیر ثبت و حسابرس را تغییر دهد.
مدیر صندوق:
مدیر حداقل سه نفر را به عنوان اعضای «گروه مدیران سرمایهگذاری» انتخاب میکند و میتواند در هر زمان اعضای گروه را تغییر دهد. این گروه، نقش اساسی در مدیریت داراییهای صندوق دارند.
متولی:
متولی نظارت مستمر بر سایر ارکان صندوق در اجرای صحیح مقررات، اساسنامه، امیدنامه و رویههای صندوق به منظور حفظ منافع سرمایهگذاران و طرح موارد تخلف در مراجع رسیدگی و پیگیری موضوع است.
ضامن نقدشوندگی:
وظیفه اصلی ضامن نقدشوندگی آن است که در صورت عدم وجود وجوه نقد کافی در صندوق برای (الف) پرداخت به متقاضیان ابطال واحدهای سرمایهگذاری عادی یا (ب) پرداخت های دورهای سود، وجوه نقد لازم را به این منظور تأمین کند. علاوه بر اینها در موقع انحلال و تصفیۀ صندوق، ضامن نقدشوندگی وجوه نقد لازم برای پرداخت های صندوق را تأمین میکند و آن بخش از داراییهای صندوق را که در بازار به فروش نرسد، در قبال سرمایه گذاری یا مطالبات خود از صندوق، دریافت میکند.
مدیر ثبت:
دریافت تقاضای صدور و ابطال واحدهای سرمایهگذاری از متقاضیان، ثبت درخواستهای یادشده، ثبت و نگهداری حساب سرمایهگذاران و شرکت در فرآیند صدور و ابطال واحدهای سرمایهگذاری بر اساس مفاد اساسنامه و رویۀ پذیرهنویسی، صدور و ابطال واحدهای سرمایهگذاری از جمله وظایف اصلی مدیر ثبت به شمار میروند.
حسابرس:
حسابرس باید از درستی ثبت و نگهداری حسابهای صندوق مطمئن شود، گزارشهای عملکرد و صورتهای مالی صندوق را در مقاطع زمانی معین بررسی کرده و راجع به آنها اظهارنظر کند و بر محاسبه ارزش روز، قیمت صدور و قیمت ابطال واحدهای سرمایهگذاری نظارت کند. برای تغییر حسابرس، موافقت متولی و مجمع صندوق هر دو لازم است.
برخی از صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت ممکن است دارای ضامن نقدشوندگی باشند و برخی از آنها نیز بدون ضامن نقدشوندگی هستند، در اغلب موارد این ضمانت بر عهده یکی از بانک های معتبر کشور است اما سایر نهادهای مالی مانند شرکت های تامین سرمایه و یا سایر نهادهای مالی که توانایی مالی بالایی دارند و مورد تائید سازمان بورس و اوراق بهادار هستند می توانند به عنوان ضامن در صندوق ها ایفای مسئولیت کنند.
انواع صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت با ضامن نقدشوندگی:
۱- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت با پیش بینی سود و با تقسیم سود
۲- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت با پیش بینی سود و بدون تقسیم سود
۳- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت بدون پیش بینی سود و با تقسیم سود
۴- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت بدون پیش بینی سود و بدون تقسیم سود
انواع صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت بدون ضامن نقدشوندگی:
۱- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت با پیش بینی سود و با تقسیم سود
۲- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت با پیش بینی سود و بدون تقسیم سود
۳- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت بدون پیش بینی سود و با تقسیم سود
۴- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت بدون پیش بینی سود و بدون تقسیم سود
صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت به نسبت سرمایه ای که جذب می کند اوراق بهاداری به نام واحد سرمایه گذاری منتشر کرده و به نام سرمایه گذاران صادر می کنند. به بیان ساده واحدهای سرمایه گذاری مانند سهام آن صندوق است که نشان دهنده میزان دارایی هر سرمایه گذار در آن صندوق است.
قیمت هر واحد سرمایه گذاری معمولاً در زمان آغاز به کار یک صندوق ۱۰۰.۰۰۰ تومان است.
دوره های پرداخت سود در صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت میتواند ۱ ، ۳ ، ۶ و ۱۲ ماهه باشد.
به عنوان مثال اگر دوره پرداخت سود یک صندوق ۳ ماهه باشد در طول این مدت قیمت هر واحد سرمایه گذاری آن صندوق بر اساس عملکرد مدیر صندوق تغییر میکند و به فرض به ۱۰۵.۰۰۰ تومان افزایش می یابد . در سر رسید ۳ ماه مبلغ ۵۰۰۰ تومان سود این دوره به عنوان سود نقدی به سرمایه گذار پرداخت شده و قیمت هر واحد سرمایه گذاری مجددا ۱۰۰.۰۰۰ تومان خواهد شد و این چرخه تا زمانی که آن صندوق در حال فعالیت است، ادامه خواهد داشت.
نکته بسیار مهم
با توجه به اینکه حداقل ۷۰% منابع مالی صندوقهای سرمایه گذاری بادرآمد ثابت در سپردههای بانکی به کار گرفته می شود بر اساس محاسبه زیر میتوان نتیجه گرفت که در حدود ۱۵% بازده سالانه این صندوق ها فقط از این محل حاصل خواهد شد ( با فرض سود سالیانه بانکی ۲۰%).
۱۵% بازده سالانه = ۲۰% سود بانکی * منابع مالی ۷۰%
حال اگر مدیران سرمایه گذاری یک صندوق با درآمد ثابت بتوانند با ۳۰% باقی مانده منابع مالی تنها در حدود ۵% بازده سالانه کسب کنند در نتیجه حداقل۲۰% سود سالانه پیش بینی شده این صندوقها به راحتی قابل حصول است. از این رو سرمایه گذاری در این صندوق ها بسیار کم ریسک بوده و دستیابی به سود ۲۰% در سال حتی در صندوق هایی که ضامن پرداخت سود ندارند کاملاً محتمل است.
از طرف دیگر چنانچه مدیران سرمایه گذاری این صندوق ها بتوانند در طول یک سال مالی سودی بیش از ۲۰% کسب کنند تمام سود حاصله متعلق به سرمایهگذاران خواهد بود.
این توضیح بیانگر این امر است که سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت در مقایسه با سپرده های بانکی بسیار معقولتر بوده و با توجه به امکان کسب سود بالاتر در این ابزار مالی نسبت به سپرده های بانکی ، سرمایه گذاری در این صندوقها به جای سپرده گذاری در بانکها امری منطقی ، حرف های و قابل توصیه خواهد بود.
برای ارائه نظر خود وارد حساب کاربری خود شوید
نظرات