چرا سرمایه‌گذاران ریسک بازارهای سهام کم‌نوسان را به جان می‌خرند؟

دنیای اقتصاد : به نقل از اکونومیست قانون «Sod» یکی از قوانین ریشه‌ای بریتانیایی است که می‌گوید «اگر چیزی بتواند اشتباه پیش برود، پس می‌رود». اما معامله‌گران در سرتاسر جهان نسخه ویژه خود را دارند: بازارها از هر مسیری می‌گذرند که منجر به بیشترین رنج برای مردمان شود. امسال، آنها با یک بازار سهام رو‌به‌رشدی که کمتر کسی شاهد آمدن آن بود، روبه‌رو شدند، که در آن بزرگ‌ترین برندگان سهام‌هایی بوده‌اند که در ابتدا به طرز چشمگیری گران بودند. در ماه آوریل مدیران صندوق‌ها به بررسی‌های ماهانه بانک آمریکا گفتند که «long big tech» محبوبیت خود را از دست داده‌اند و برای افراد حرفه‌ای واضح است که از آن دوری کنند. در طول چند ماه بعدی سهام بزرگ‌ترین شرکت‌های big tech باقی بازار را در فضای غبارآلود رها کرد.
چرا سرمایه‌گذاران ریسک بازارهای سهام کم‌نوسان را به جان می‌خرند؟
سرمایه‌گذار آگاه از ارزش، به غیر از پرداخت هزینه و دعا برای ادامه یافتن مسیر چه کاری باید انجام دهد؟ گزینه جسورانه - رفتار هیجانی و شرط‌بندی روی سقوط - باعث شده است بسیاری از صندوق‌های پوششی که این شرایط را تجربه کردند، تحت پوشش قرار بگیرند.   کارگزاران گلدمن ساکس می‌گویند در ژوئن و ژوئیه، چنین صندوق‌هایی با بیشترین  سرعت در سال‌های اخیر موقعیت خود را رها کردند.  کسانی که به دنبال آن هستند ممکن است از چشم‌انداز بازسازی تجربه خود هیجان‌زده نشوند. اما اگر فکر می‌کنید که سهام نمی‌تواند خیلی بیشتر افزایش یابد، و نمی‌خواهید ریسک فروش استقراضی را تحمل کنید، منطق گزینه سومی را حکم می‌کند. شما می‌توانید سعی کنید از آنها سود ببرید و حرکت زیادی نداشته باشید.

تعداد فزاینده‌ای از سرمایه‌گذاران فقط این کار را انجام می‌دهند - یا در اصطلاح صنعتی، نوسانات را می‌فروشند. «trade-du-jour» صندوق قابل‌معامله در بورس (ETF) است، مقوله‌ای که قبلا مبهم بود و اکنون در حال افزایش سرمایه است. از ابتدای سال ۲۰۲۳، ETFها۶۰درصد دارایی خود را نزدیک به ۶۰میلیارد دلار افزایش داده‌اند. در عمل، چنین سرمایه‌گذارانی در حال خرید سبدی از سهام هستند در‌حالی‌که در حال فروش اختیار خرید روی آنها هستند. اینها قراردادهایی هستند که به خریدار حق (البته نه تعهدی) برای خرید سهام با قیمت تعیین‌شده (یا «قیمت اعمال») در آینده را می‌دهند معمولا هنگام نوشتن  آپشن قیمت اعمال «در پول» یا در هر سطحی که سهام در حال معامله هستند، تعیین می‌شود.‌اگر قیمت آنها افزایش یابد، خریدار از این اختیار معامله استفاده می‌کند که آنها را به قیمت کمتر از بازار خریداری کند. برعکس، در صورت سقوط، خریدار اجازه می‌دهد که اختیار معامله بدون استفاده منقضی شود و نمی‌خواهد ارزش بالاتر از بازار را برای سهام بپردازد.

سرمایه‌گذار اصلی، که اختیار خرید را فروخت و سهام را خرید، پیش‌بینی می‌کند قیمت سهام دقیقا در همان جایی که بوده باقی بماند. به این ترتیب، آنها بدون نیاز به فروش سهام به قیمتی کمتر از ارزششان، قیمت اختیار معامله (حق بیمه) را خواهند داشت. اگر قیمت‌ها در عوض افزایش یابد، اختیار فروش همچنان پرمیوم را حفظ می‌کند، اما باید از رشد قیمت سهام چشم‌پوشی کند و سهام را به ارزش اصلی خود بفروشد. اگر سهام سقوط کنند، سرمایه‌گذار آسیب را می‌پذیرد زیرا اختیار اعمال نمی‌شود، به این معنی که سهام و ضرر آن را حفظ می‌کند. این حداقل با پرمیومی که در وهله اول دریافت کرده‌اند، کاهش می‌یابد. برای کسانی که آنها را بازاریابی می‌کنند، ETF‌های خرید و خالی فروشی چیزی بیش از یک نکته ساده است.


Global X، شرکتی که ۱۲ صندوق از این قبیل را ارائه می‌دهد، هدف اصلی آنها را «درآمد جاری» می‌داند. در این دیدگاه، آنها ممکن است مانند رویایی به‌حقیقت‌پیوسته به نظر برسند، زیرا فروش منظم اختیار‌ها می‌تواند جریان درآمدی کلانی ایجاد کند.  یکی از محبوب‌ترین ابزارها، Global X Nasdaq ۱۰۰ Covered Call etf است که دارایی آن ۲/۸میلیارد دلار است. به طور میانگین در طول سال تا ژوئن، هر ماه حق بیمه اختیار معامله به ارزش ۳درصد از دارایی‌ها  را جمع‌آوری کرده و به ارزش یک‌درصد برای سرمایه‌گذاران توزیع کرده است. حتی در دنیایی که نرخ بهره در حال افزایش است، نمی‌توان از آن غافل شد. در مقایسه، اوراق خزانه ده‌ساله ۲/۴درصد در سال سود دارند.

خطر بزرگ زیر پوست معاملات
خوانندگانی که به ناهار رایگان باور ندارند ممکن است احساس کنند که صید نسبتا بزرگی در راه است. با‌این‌حال، شرط‌بندی در برابر آشفتگی بازار، روش آشنا نیست، زیرا سال‌ها سود ثابت می‌تواند یک شوک ناگهانی و غیرمنتظره و یک نابودی کامل به دنبال داشته باشد. ممکن است ارزش یک ETF خرید یا فروش کاهش یابد، اما از این نظر ریسک‌پذیرتر از صندوق «معمول و عادی» مربوطه نیست که فقط سهام‌های اساسی را در اختیار دارد. مشکل واقعی این است که در‌حالی‌که چنین ‌ETFهایی زیان‌های احتمالی مانند سهام را ارائه می‌دهند، سود آنها هرگز نمی‌تواند از درآمد ماهانه از گزینه‌های فروش تجاوز کند. بنابراین، این سودها شبیه جریان درآمد ثابت تولید‌شده توسط اوراق قرضه هستند. آنها همچنین منطق خرید سهام را در وهله اول به پایان می‌رسانند: اینکه ریسک زیان بیشتر در مقایسه با اوراق قرضه، ارزش آن را دارد که بازدهی بی‌سابقه و غیرقابل‌جبران را به همراه داشته باشد. سناریوی کابوس‌گونه این است که سهام در روند صعودی توفانی قرار می‌گیرند که سرمایه‌گذاران خرید-فروش آن را از دست می‌دهند و به دنبال آن سقوطی که تقریبا به اندازه سایرین به آنها آسیب می‌زند. امسال روند صعودی در بازارها وجود  داشته است. اگر قانون سود همچنان پابرجاست، فروشندگان اختیار خرید باید مراقب باشند.


این خبر را به اشتراک بذارید!

نظرات


برای ارائه نظر خود وارد حساب کاربری خود شوید